(ไอแคนท์เก็ตโน) แซทิสแฟคชัน (
อังกฤษ: (I Can't Get No) Satisfaction) หรือ
แซทิสแฟคชัน (Satisfaction) เป็นเพลง
ร็อกของ
เดอะโรลลิงสโตนส์ แต่งโดย
คีธ ริชาร์ด และ
มิก แจ็กเกอร์ โปรดิวส์โดย
แอนดรูว์ ลูก โอลแดม ออกวางจำหน่ายในปี ค.ศ. 1965 มีเนื้อหาเกี่ยวกับความผิดหวังในเรื่องทางเพศ และเกี่ยวกับ
ลัทธิทางการค้าในสหรัฐอเมริการิชาร์ดและแจ็กเกอร์แต่งเพลงนี้ขณะพักอยู่ที่โรงแรมแห่งหนึ่งในเมือง
เคลียร์วอเทอร์ สหรัฐอเมริกา เมื่อเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1965
[1] คืนหนึ่งริชาร์ดตื่นขึ้นมาตอนกลางดึกพร้อมกับคิดท่อน
ริฟฟ์กีตาร์ใหม่ขึ้นมาได้ เขาบันทึกตัวอย่างท่อนกีตาร์นั้นลงม้วนเทป และเขียนไว้ว่า "ฉันยังไม่พอใจ" (I can't get no satisfaction) แล้วกลับไปนอนต่อ
[2]ต่อมาแจ็กเกอร์ได้เขียนคำร้อง บรรยายถึงความไม่พอใจที่ขณะพักอยู่ที่นั่นทางวงไม่ได้รับอนุญาตให้ซ้อมดนตรี และวิพากษ์การค้าแบบมุ่งหวังผลกำไรในสหรัฐอเมริกา ที่สัมผัสได้ว่าแตกต่างจากในบ้านเกิดของพวกเขาที่
สหราชอาณาจักร ในการบันทึกเสียงจริง ริชาร์ดได้ปรับปรุงท่อนริฟฟ์เล็กน้อย เพราะกังวลว่าของเดิมนั้นคล้ายคลึงกับท่อนฮอร์นริฟฟ์ของเพลง "Nowhere To Run" ของวง
อาร์แอนด์บี มาร์ธาแอนด์เดอะแวนเดลลาส มากเกินไปเดอะโรลลิงสโตนส์บันทึกเสียงเพลงนี้เสร็จเมื่อเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1965 อยู่ในอัลบัม Out of Our Heads ฉบับวางจำหน่ายในสหรัฐอเมริกา เพลงนี้กลายเป็นเพลงฮิต เป็นเพลงแรกของวงที่ขึ้นถึงอันดับหนึ่ง
บิลบอร์ดฮอต 100 ส่วนในสหราชอาณาจักร ในระยะแรกเพลงนี้มีเปิดเฉพาะกับสถานีวิทยุใต้ดินเนื่องจากมีเนื้อหาเกี่ยวกับทางเพศโจ่งแจ้ง
[3] ซิงเกิลวางจำหน่ายใน
อังกฤษเมื่อเดือนสิงหาคมปีนั้น เป็นเพลงที่สี่ของวงที่ขึ้นถึงอันดับหนึ่ง
ชาร์ตซิงเกิลแห่งสหราชอาณาจักร และยังขึ้นถึงอันดับหนึ่งใน
เยอรมนี ไอร์แลนด์ในปี 2004
นิตยสารโรลลิงสโตนได้จัดให้เพลงนี้ติดอันดับ 2 ของ
500 อันดับเพลงยอดเยี่ยมตลอดกาล รองจากเพลง
ไลค์อะโรลลิงสโตน ของ
บ็อบ ไดแลน[4] ในปี 2006 เพลงนี้ได้รับการบรรจุไว้ในหอทะเบียนงานบันทึกเสียงแห่งชาติ ของ
หอสมุดรัฐสภาอเมริกัน
[5]ศิลปินที่นำผลงานเพลงนี้มาขับร้องใหม่ เช่น
โอทิส เรดดิง ในปี 1966,
เดโว ในปี 1977,
บริตนีย์ สเปียร์ส ในปี 2000